29 Augustus was het dan zover. De laatste werkdag bij de NS na bijna 33 jaar als Machinist op de trein. Op het werk aangekomen stond mijn pensioen assistent Khrista al op mij te wachten er werden vlaggetjes aan mijn tas gebonden en voorzien van snoep, drank en muziek heeft ze me de hele dag begeleid om aan iedereen duidelijk te maken dat ik in Griekenland van mijn pensioen zou gaan genieten samen met Ingrid en onze kinderen.
Het was een geweldige laatste dienst, ik heb ervan genoten. De laatste rit, de stoptrein van Leiden naar Lelystad heb ik samen met Ingrid gereden omdat ook zij ging stoppen met werken als machinist na bijna 19 jaar.
Op Lelystad zijn we door familie, vrienden, collega's en management binnengehaald en werd onder het genot van koffie en taart, traditie getrouw mijn stropdas doorgeknipt omdat ik met pensioen ging.
Zaterdag 30 augustus hebben we nog een afscheids receptie gegeven bij Mr Lely waar diverse collega's, vrienden en familie nog langs zijn geweest om gedag te zeggen en ons succes te wensen met onze aanstaande verhuizing. Na de receptie hebben we met familie nog heerlijk gegeten en daarna gingen we naar huis met het besef dat het nu allemaal echt ging gebeuren en er een nieuwe fase in ons leven was begonnen.
Uitslapen en van het pensioen genieten zat er nog niet in, zondag zijn we met de kinderen naar de Efteling geweest daar wilden ze nog een keer naartoe voor we Nederland zouden verlaten. Maandag stond de rijles voor mijn BE rijbewijs op de planning. Omdat we met een grote aanhanger naar Griekenland zouden verhuizen. Dinsdag nog een les en een tweede poging om mijn BE rijbewijs te halen, omdat de eerste jammerlijk was mislukt, doordat we midden in de drukte van het huis verkoop klaar maken zaten en ik zo moe en gesloopt was dat ik er toen niks van bakte. Helaas was poging twee ook geen succes. Bijzondere verrichtingen kreeg ik nog complimenten voor maar in de stress van "ik moet het nu halen" toch nog een domme fout gemaakt waardoor ook dit examen geen succes was.
Met nog een week te gaan voor we zouden vertrekken, geen uitzicht op nog een examen, hebben we dus op het laatste moment nog even flink de plannen moeten aanpassen. Gelukkig heb ik Ingrid als vrouw, die altijd meerdere plannen heeft en ad hoc oplossingen bedenken leuk vind dus was het eigenlijk gauw geregeld en werden de plannen omgegooid. De aanhanger is in de verkoop gegaan en terug naar Van der Burgwal waar we hem gekocht hadden. Onze spullen hebben we in de garage neergezet en werden 2 dagen later al opgehaald door het Verhuisbedrijf waar we al 1 pallet mee verstuurd hadden, die man doet zijn naam eer aan "Speedy con Salis".
Uiteindelijk dus met onze bus zonder aanhanger de reis naar Griekenland gemaakt en dat was maar goed ook. We hadden toen ik de volgeladen aanhanger voor de zekerheid ging wegen bleek hij te zwaar en de route die we hadden uitgezet door Schengen landen, zodat we geen gedoe bij de grenzen hadden en de hele reis internet zouden hebben voor de tieners op de achterbank leidde ons over hele mooie bergwegen waar het soms flink wat moeite koste om de volgeladen bus naar boven te krijgen, laat staan een volgeladen aanhanger en bus.
Het heeft blijkbaar zo moeten zijn. Het heeft uiteindelijk een veel snellere reis opgeleverd waar we samen met de kinderen heel erg van genoten hebben.
Het had met de aanhanger zeker veel en veel langer geduurd en had ook de nodige spannende momenten opgeleverd waardoor de sfeer onderweg stukken minder zou zijn.
Nu kijken we terug op een leuke reis waar we drie lange dagen in de auto hebben gezeten, om de vierde dag in de middag bij ons huis aan te komen en de kinderen lekker in het zwembad konden duiken.
Nu hebben we een weekje rust waarin we lekker kunnen bijkomen en genieten, daarna staat de vrachtwagen met onze spullen in de buurt van ons huis en moeten we nog even 7 pallets met spullen, de laatste paar honderd meter naar ons huis brengen met onze bus en een kleine aanhanger.
Maar nu eerst rust lekker Grieks eten en genieten van ons nieuwe huis en zwembad.
Reactie plaatsen
Reacties